Studium Pedagogiczne

• Psychologia dla nauczycieli

Terapia poznawczo-behawioralna, psychologia emocji i motywacji, psychologia rozwojowa, edukacja artystyczna, wybrane aspekty psychologii internetu, twórcze metody wspomagania procesu uczenia się - m.in. gry symulacyjne i strategiczne.

W badaniach i praktyce terapeutycznej kładzie nacisk na odkrywanie indywidualnego sposobu myślenia, reakcji emocjonalnych i zachowania człowieka szczególnie w sytuacjach trudnych. Uwzględnia również perspektywę psychologii life-span, która pozwala dostrzec rolę zmian rozwojowych tych procesów w biegu całego życia ludzkiego. Prowadziła m.in. badania dotyczące uwarunkowań tremy i sposobów radzenia sobie z lękiem w sytuacji wystąpień publicznych.

Link do praktyki gabinetowej w Centrum Terapeutyczno-Szkoleniowym Tercognitiva w Krakowie http://tercognitiva.pl/katarzyna-barani/

1. Barani, K., Hołda, M. (2014). Osobowość i jakość życia a styl korzystania z internetu przez seniorów. W: B. Szmigielska (red.), Senior zalogowany. Kraków, WUJ.
2. Barani, K., Szmigielska, B. (2012). Komunikacja zadaniowa rodzic-dziecko jako predyktor radzenia sobie dziecka w sytuacjach trudnych. Psychologia Rozwojowa, 3, 83-95.
3. Barani, K., Dymacz-Kaczmarczyk, M. (2012). Wygrywamy z nudą! Skuteczność metod edutainment w szkoleniach kadr. Personel i Zarządzanie, 2, 93-95
4. Barani K. (2010), Indywidualne i rodzinne uwarunkowania zachowania dziecka w sytuacji wystąpienia publicznego. Niepublikowana rozprawa doktorska. Kraków, UJ. Promotor: Barbara Szmigielska.
5. Barani, K. (2009). Rola więzi online w życiu społecznym człowieka. W: B. Szmigielska (red.), Internet – konteksty psychologiczne (s. 103-118). Kraków: WAM.
6. Barani, K. (2008). Wirtualne wspólnoty macierzyńskie na forach dyskusyjnych jako źródło wsparcia w przygotowaniu do macierzyństwa. W: B. Szmigielska (red.), Całe życie w sieci. Kraków: WUJ.
7. Barani, K. (2006). Poczucie umiejscowienia kontroli a styl adaptacji młodzieży w gimnazjum. Psychologia Rozwojowa, 2, 123-133.
8. Barani, K. (2006). Aby przeszkoda nie była szkodą. Edukacja i Dialog, 7, 16-20.
9. Jankowska, K. (2004).  Muzyka jako forma wspierania socjalizacji u dzieci w wieku szkolnym. W:  M. Knapik, W. Sacher (red.), Sztuka w edukacji i terapii (238-252).  Katowice: Wyd. Uniwersytetu Śląskiego.
10. Jankowska, K. (2003). Szczepionka odnaleziona w rodzinie. Edukacja i Dialog, 10, 10-11.
11. Jankowska, K. (2002). Częste spoglądanie w lustro – tożsamość grupowa a tożsamość indywidualna. Edukacja i Dialog, 4, 25-29.
12. Jankowska, K., Kata, A., Stecka, P. (2000). Etyka wpływu w edukacji jako dylemat dialogu międzypokoleniowego. W:  S. Kowalik, M. Kubiak (red.), Etyczne aspekty pracy psychologów (s. 105 – 109). Poznań – Bydgoszcz: Wyd. Studenckich Kół Naukowych Psychologii Społecznej ABKW i Bydgoszczy  i UAM.

• Członek Polskiego Towarzystwa Terapii Poznawczo-Behawioralnej (PTTPB).
• Wykonawca grantu badawczego MNiSzW Determinanty kompetencji korzystania z internetu przez osoby w wieku senioralnym (N N106 353440; 2011-2014; kierownik grantu: dr hab. Barbara Szmigielska-Siuta)
• Współpraca z firmą szkoleniową Exprofesso w ramach projektu "Wiedza i Praktyka - klucz do sukcesu w biznesie" - projekt współfinansowany przez Unię Europejska w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego (Program Operacyjny Kapitał Ludzki). 2011-2012. Tworzenie gier i symulacji szkoleniowych.
• Stypendium Rządowe- KÜ mit Polen – Uniwersytet w Wiedniu Instytut Psychologii specjalizacja: psychologia muzyki, opiekun a.o. Univ. Prof. Dr Erich Vanecek (2002)